“Ως φεμινίστριες δεν αρκεί να λέμε ότι όλες οι γυναίκες πρέπει να έχουν το δικαίωμα της προσωπικής επιλογής. Χρειάζεται επίσης να ρωτάμε, γιατί τα πράγματα έχουν διευθετηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε οι γυναίκες, να οδηγούνται αναγκαστικά σε κάποιες συγκεκριμένες επιλογές.”
Θα ήθελα να μπορούσα να γράψω ένα ποίημα για την ημέρα της γυναίκας ή να φτιάξω μια εικόνα. Όμως δεν είχα περιθώριο να χαλαρώσω στην καρέκλα μου και να αφήσω τον εαυτό μου να συνδεθεί με μια βαθιά αισθαντική εικόνα της γυναικείας ποιότητας στον κόσμο. Ντρέπομαι να παίξω κι εγώ στο έργο «καταναλώνοντας την εικόνα της ευτυχίας μας».
Η σημερινή ημέρα της γυναίκας, κυρίως αφορά τα εργασιακά δικαιώματα της, αφορά την γυναίκα ως εργαζόμενη. «Εργαζόμενη» νοείται η γυναίκα που αμείβεται για την εργασία που προσφέρει. «Μη εργαζόμενη = νοικοκυρά», νοείται η γυναίκα που δεν αμείβεται για την 24ωρη εργασία που προσφέρει. Επίσης οι συζητήσεις για τα δικαιώματα των γυναικών στους χώρους δουλειάς αφορούν στις δυτικές χώρες και κυρίως στις πιο προνομιούχες κοινωνικές τάξεις.
«Η πλειονότητα των γυναικών παγκοσμίως δεν έχουν την πολυτέλεια να προβληματίζονται για επιλογές καριέρας και για γυάλινα ταβάνια: εργάζονται για να πληρώνουν το νοίκι και για να βάζουν φαγητό στο τραπέζι. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι οι γυναίκες που ανήκουν στην επαγγελματική ελίτ βρίσκονται σε διαφορετική κατάσταση από τις λιγότερο προνομιούχες: είναι επίσης πολύ πιθανό η δυναμική καριέρα των πρώτων να εξαρτάται ουσιαστικά από τις έμμισθες υπηρεσίες που προσφέρουν οι δεύτερες, δουλεύοντας ως καθαρίστριες, οικιακές βοηθοί, νταντάδες και μπείμπι σίτερ. Τις εργασίες αυτές τις κάνουν κυρίως γυναίκες της εργατικής τάξης, έγχρωμες γυναίκες και – ολοένα και περισσότερο- μετανάστριες που προέρχονται από φτωχότερες περιοχές του πλανήτη.»
«Ως φεμινίστριες δεν αρκεί να λέμε ότι όλες οι γυναίκες πρέπει να έχουν το δικαίωμα της προσωπικής επιλογής. Χρειάζεται επίσης να ρωτάμε γιατί τα πράγματα έχουν διευθετηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε οι γυναίκες να οδηγούνται αναγκαστικά σε κάποιες συγκεκριμένες επιλογές.
Ένα τέτοιο παράδειγμα, είναι ο τρόπος με τον οποίο είναι οργανωμένος ο χρόνος της έμμισθης εργασίας: η εν γένει οργάνωση του προϋποθέτει τη δυνατότητα των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης να αναθέσουν την άμισθη φροντίδα των δικών τους ανθρώπων σε κάποιον άλλο. Για να το θέσω απλά, η τυπική εργάσιμη ημέρα των οκτώ ωρών είναι μεγαλύτερης διάρκειας από το επίσημο σχολικό ωράριο.»D.Cameron, Φεμινισμός
Ο φεμινισμός δεν είναι προσδιορισμός προσωπικής ταυτότητας, δεν έχει αξία να «είσαι φεμινίστρια» αλλά να «σκέφτεσαι και να ενεργείς φεμινιστικά».
Φωτογραφία: Η γιαγιά μου, γιατί υπήρξε μια γυναίκα που έζησε ως φεμινίστρια, χωρίς να έχει ακούσει ποτέ τον όρο.
Lost Thinker 